Ψαλμός 116

1 Τον Κύριο τον αγαπώ, γιατί ακούει τη φωνή μου όταν του δέομαι. 2 Στρέφεται με προσοχή σ’ εμένα· σ’ όλη μου τη ζωή θα τον καλώ. 3 Μ’ είχαν ζωσμένο οι πόνοι του θανάτου κι η φρίκη του άδη μ’ είχε δέσμιο· η αγωνία και η θλίψη με κρατούσαν. 4 Τότε στον Κύριο φώναξα: «Αχ, Κύριε, γλίτωσέ με!» 5 Ο Κύριος αγαπάει κι είναι δίκαιος, ο Θεός μας είναι σπλαχνικός. 6 Ο Κύριος προστατεύει τους απλούς· ήμουν αδύνατος και μ’ έσωσε. 7 Ηρέμησε, ψυχή μου, γιατί ο Κύριος σ’ ευεργέτησε. 8 Λύτρωσε τη ζωή μου από το θάνατο, τα μάτια μου απ’ τα δάκρυα, τα πόδια μου απ’ την πτώση. 9 Ώστε να περπατώ ενώπιον του Κυρίου στη γη των ζωντανών. 10 Ακλόνητη έμενε η εμπιστοσύνη μου ακόμα κι όταν έλεγα: «Είμ’ εξουθενωμένος!» 11 Έφτασα στην απόγνωση και είπα: «Κανέναν δεν μπορώ να εμπιστευτώ». 12 Στον Κύριο τι μπορώ ν’ αντιπροσφέρω για όλες τις ευεργεσίες που μου έκανε; 13 Της σωτηρίας το ποτήρι θα υψώσω και του Κυρίου τ’ όνομα θα ομολογήσω. 14 Θα εκπληρώσω ό,τι έταξα στον Κύριο, σ’ όλο του το λαό μπροστά. 15 Ο Κύριος ζημιώνεται από τον θάνατο των πιστών του. 16 Αχ, Κύριε, εγώ είμαι δούλος σου· δούλος σου και της δούλης σου παιδί· έλυσες τα δεσμά μου. 17 Θα σου προσφέρω ευχαριστίας θυσία· και Κύριό μου θα σε ομολογήσω. 18 Θα εκπληρώσω ό,τι έταξα στον Κύριο μπροστά σ’ όλο του το λαό, 19 μες στις αυλές του οίκου του Κυρίου, στο μέσο σου, Ιερουσαλήμ. Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!